Sir Horace Ové, pionier czarnoskórego kina brytyjskiego, nie żyje

Jego syn, Zak Ové, poinformował o śmierci ojca na Facebooku:

Nasz kochający ojciec Horace zmarł dziś o 4:30 rano, śpiąc spokojnie. Mam nadzieję, że jego duch jest teraz wolny po wielu latach cierpienia na chorobę Alzheimera. Będzie nam Ciebie wiecznie brakować i zawsze będziesz kochany. Spoczywaj w pokoju, Tato, i dziękuję za wszystko.

Najbardziej znane dzieło Ové, „Pressure” z 1976 roku, opowiada o brytyjskim nastolatku, Tony’m (w tej roli Herbert Norville), który próbuje znaleźć równowagę między tradycyjną rodziną z Karaibów, brytyjską kulturą a systemowym rasizmem.

Inne prace Ové to m.in. „The Art of the Needle”, „Baldwin’s N****”, „Reggae”, „A Hole in Babylon”, „The Garland” i „Playing Away”.

Ové urodził się w wielokulturowej rodzinie na Trynidadzie i w 1960 roku wyemigrował do Londynu w czasach ery Windrush, by studiować malarstwo, projektowanie wnętrz i fotografię. Po pracy jako statysta w Rzymie dla Josepha Mankiewicza przy filmie „Cleopatra”, Ové stał się niezależnym twórcą filmowym i fotografem w latach 60. i 70. XX wieku, dokumentując londyńską kontrkulturę i ruch Black Power. Uwiecznił takie postacie jak Stokely Carmichael, James Baldwin, John Lennon i Yoko Ono.

W wywiadzie dla BFI i Black Film Bulletin z 1996 roku Ové wyraził swoją miłość do gatunku dramatu, tłumacząc, że pozwala mu to wyrażać społeczno-polityczne zmagania czarnej społeczności w Wielkiej Brytanii:

Zanurzyłem się głębiej w dramat w bardzo ważnym okresie, w czasach ruchu Black Power, kiedy panowała świadomość i ideologia czarnoskórych oraz cały ówczesny ruch polityczny. Jeśli byłeś politycznie świadomy, wszystko, co myślałeś i robiłeś, opierało się na tej walce. Ta świadomość przeniknęła z dokumentu do docu-dramatu i dramatu

– mówił Ové.

Interesują mnie ludzie, którzy są uwięzieni, bez względu na rasę: czarni, biali czy inni. To właśnie przyciąga mnie do filmu dramatycznego, pułapka, w której wszyscy się znajdujemy, jak próbujemy się z niej wydostać, jak przetrwamy i jakie są skutki tej pułapki.

W 2021 roku Zak Ové wyraził uznanie dla swojego ojca, który otworzył drogę wielu czarnoskórym reżyserom w Wielkiej Brytanii. Mimo że w latach 60. był jednym z nielicznych czarnoskórych twórców filmowych w Wielkiej Brytanii, Ové poświęcił swój czas na tworzenie bezpiecznej i empatycznej przestrzeni dla swoich opowieści. Syn reżysera stwierdził:

Równe prawa nie były zapisane w scenariuszu napisanym przez zachodnie społeczeństwa. Dlatego Horace postanowił udokumentować tę walkę. To, co uchwycił, stanowiło punkt zwrotny większy niż jakikolwiek inny w ciągu ostatnich stu lat pod względem prawdziwej rewolucji społecznej. Z zewnątrz mogli być postrzegani jako chuligani, ale w rzeczywistości każdy z nich miał skomplikowane, definiujące przyczyny, które nimi kierowały. Horace opowiedział historię czarnoskórych w Wielkiej Brytanii w czasie, gdy nikogo nie interesowało opowiadanie ich historii ani słuchanie ich.

Dokument o Ové i jego projektach filmowych ma zostać wydany w listopadzie tego roku na platformie BFI Player.