Dlaczego tak kochamy horrory?
Skąd bierze się nasza nieustająca fascynacja horrorami? Dlaczego tak chętnie siadamy w ciemnej sali kinowej, czy zalanym wyłącznie światłem z telewizora salonie, by przez kolejne dwie godziny drżeć ze strachu?
Rok 2024 już teraz można nazwać rokiem grozy dla kinomaniaków – i to w najlepszym znaczeniu tego słowa. „Nosferatu” Roberta Eggersa, „Immaculate” z Sydney Sweeney, „Dziewczyna, która żyła dwa razy” – kontynuacja „Czarnego telefonu”, „Alien: Romulus”, nowa odsłona „Egzorcysty” czy „A Quiet Place: Day One”. Fani strachu zacierają ręce!
View this post on Instagram
View this post on Instagram
View this post on Instagram
Mike Flanagan zdradza najtrudniejszą scenę z nowego filmu na podstawie prozy Stephena Kinga
Mike Flanagan przygotowuje się do premiery swojej najnowszej adaptacji dzieła Stephena Kinga na festiwalu TIFF. Przed tym wydarzeniem twórca ujawnił, co stanowiło największe wyzwanie podczas realizacji filmu "The Life of Chuck".
To już trzecia adaptacja prozy Kinga w wykonaniu Flanagana, po netfliksowym „Grze Geralda” z 2017 roku i „Doktorze Śnie” z 2019 roku, będącym kontynuacją „Lśnienia”.
Podczas swojego nowego podcastu „Director’s Commentary”, gdzie Flanagan rozmawiał z gośćmi Tylerem Gillettem i Mattem Bettinelli-Olpinem, reżyser podzielił się informacją o scenie, która wymagała użycia efektów cyfrowych ze względów bezpieczeństwa.
To może być zaskakujące, ale największym wyzwaniem dla działu artystycznego było… postawienie billboardu. Ostatecznie musieliśmy zrobić to cyfrowo. Chodziło o jego rozmiar, umieszczenie na dachu budynku i związane z tym kwestie logistyczne. Pojawiły się problemy z bezpieczeństwem, wątpliwości dotyczące wytrzymałości dachu, wiatru i pobliskich linii energetycznych.
– wyjaśnił Flanagan.
View this post on Instagram
Obcy: Romulus coraz bliżej
Coraz większymi krokami zbliża się premiera filmu, który ma szansę tchnąć nowe życie w jedną z najbardziej ikonicznych serii science fiction. Do sieci trafiają kolejne materiały promocyjne przybliżające to, czego mogą spodziewać się fani Obcego.
„Obcy: Romulus” zadebiutuje w kinach już w sierpniu i ma być świeżym spojrzeniem na nieco rozwodnione już uniwersum. Film promowany jest też jako hołd dla pierwszych dwóch odsłon serii, które wyreżyserowali kolejno Ridley Scott i James Cameron. Tym razem za sterami stanął Fede Alvarez, który ma już pewne doświadczenie w odświeżaniu znanych franczyz. W 2013 roku wyreżyserował remake „Martwego Zła”, który jednak podzielił fanów z powodu całkowitego odejścia od będącego znakiem rozpoznawczym serii absurdalnego humoru. Jego najbardziej docenionym filmem pozostaje thriller „Nie oddychaj” z 2016 roku, który kosztując niecałe 10 milionów dolarów, zarobił na całym świecie ponad 150 milionów. Tym czego z pewnością nie można odmówić Alvarezowi jest umiejętność kreowania mrocznej i dusznej atmosfery, a to wzbudza nadzieję, że „Romulus” stanie się co najmniej solidnym następcą oryginalnych filmów.
Akcja nadchodzącej produkcji ma rozgrywać się pomiędzy dwoma pierwszymi filmami i przedstawiać losy grupy młodych kosmicznych kolonizatorów, którzy stają w obliczu niebezpieczeństwa ze strony ksenomorfów. W ujawnionej obsadzie nie znajdziemy żadnych hollywoodzkich weteranów. Postawiono na wschodzące gwiazdy (m.in. Cailee Spaeny, Isabela Merced, Archie Renaux, Spike Fearn i David Jonsson), co może wskazywać na chęć trafienia nie tylko do starych fanów, ale celowanie także w młode pokolenie widzów, którzy nie wychowali się na pierwszych filmach z serii.
Wśród nowych materiałów promocyjnych na uwagę zasługują z pewnością zdjęcia opublikowane w magazynie Total Film”. Przybliżają wygląd ksenomorfów.
Wyświetl ten post na Instagramie
20th Century Studios opublikowało też krótkie video prezentujące kilka nowych scen.
Fear is bigger in IMAX. #AlienRomulus, only in theaters August 16. Get tickets now: https://t.co/N35mxADY2A pic.twitter.com/IzuT2Tt7HN
— Alien: Romulus (@AlienAnthology) July 12, 2024
Najciekawszymi materiałami promocyjnymi są jednak krótkie klipy z filmu, które zostały wysłane do przedstawicieli wybranych mediów. Tym co świadczy o ich wyjątkowości jest fakt, że zostały nagrane na prawdziwych kasetach VHS.
Wyświetl ten post na Instagramie
O tym, czy film Alvareza zdoła przywrócić mroczną, pełną napięcia atmosferę pierwszych filmów, unikając jednocześnie zbędnych fabularnych zawiłości, które charakteryzowały nowsze produkcje, przekonamy się już wkrótce. Kinową premierę zaplanowano na 16 sierpnia 2024 r.
„W głowie się nie mieści 2” rozbiło bank
Wyprodukowana przez Disney i Pixar animacja przekroczyła próg miliarda dolarów i stała się najbardziej dochodowym filmem roku. Jest to zarazem pierwsza produkcja od czasu zeszłorocznej Barbie, której udało się osiągnąć tak dobry wynik finansowy.
Tegoroczne boxoffice’owe porażki przybrały już tak dużą skalę, że wywołały debatę na temat przyszłości kina. Wiele filmów przewidywanych jako hity kompletnie nie spełniło oczekiwań finansowych, co nasiliło obawy o dalsze losy tradycyjnej dystrybucji kinowej. Pewnym światełkiem w tunelu okazał się sequel animacji o perypetiach młodej dziewczyny i jej spersonifikowanych emocji.
„W głowie się nie mieści 2” zadebiutowało w połowie czerwca i od razu zaczęło szturmem podbijać światowe kina. Film nie tylko przekroczył barierę miliarda dolarów, ale też zrobił to szybciej niż jakakolwiek inna animacja w historii. Zajęło mu to niecałe trzy tygodnie od premiery. Na tym oczywiście nie koniec, ponieważ produkcja nadal doskonale radzi sobie w kinach. Według serwisu Box Office Mojo, ma już na swoim koncie ponad 1,2 miliarda dolarów i wszystko wskazuje na to, że przekroczenie pułapu 1,5 miliarda dolarów jest tylko kwestią czasu.
Żadna z dotychczasowych tegorocznych premier nie może się równać z wynikiem osiągniętym przez „W głowie się nie mieści 2”. Drugie miejsce box office’u zajmuje obecnie „Diuna: Część druga”, która zarobiła na całym świecie ponad 700 milionów dolarów. Podium zamyka „Godzilla i Kong: Nowe imperium” z wynikiem 567 milionów dolarów. „W głowie się nie mieści 2” najprawdopodobniej już wkrótce prześcignie też najbardziej dochodową animację ubiegłego roku, czyli „Super Mario Bros. Film”, które zarobiło w kinach na całym świecie ponad 1,3 miliarda dolarów.
Wyświetl ten post na Instagramie
„W głowie się nie mieści 2” jest kontynuacją jednej z najlepiej przyjętych animacji Pixara, którą z równym zainteresowaniem oglądały zarówno dzieci, jak i dorośli. Film z 2015 r. chwalono m.in. za nowatorski koncept i umiejętne, a zarazem niezwykle przystępne przedstawienie złożoności ludzkich emocji. Produkcja zdobyła Oscara za najlepszy długometrażowy film animowany oraz nominację w kategorii najlepszy scenariusz oryginalny. Wśród całej masy innych wyróżnień warto wymienić też Złotego Globa, Saturna i nagrodę BAFTA za najlepszy film animowany. Sukcesowi artystycznemu towarzyszył też komercyjny. Na całym świecie film zarobił ponad 850 milionów dolarów i znalazł się wśród najbardziej dochodowych produkcji 2015 roku.
Bohaterką „W głowie się nie mieści 2” ponownie jest Riley, ale tym razem już jako nastolatka. A to oznacza, że w jej głowie pojawiają się zupełnie nowe emocje, takie jak np. Niepewność. Reżyserem kontynuacji jest Kelsey Mann, a scenariusz, wspólnie z Johnem Zackiem, napisała Meg LeFauve, która pracowała także przy pierwszej części. Również tym razem do projektu zaangażowano znakomitych aktorów, wśród których znaleźli się m.in. Amy Poehler, Phyllis Smith, Maya Hawke, Ayo Edebiri czy Paul Walter Hauser.
Film może poszczycić się nie tylko godną pozazdroszczenia frekwencją w kinach, ale także znakomitym odbiorem. Jego ocena w serwisie Rotten Tomatoes wynosi obecnie 90% (krytycy) i 96% (widzowie).
Drugi Gladiator na pierwszych zdjęciach
Chyba możemy już oficjalnie stwierdzić, że marketingowa machina ruszyła z kopyta. Fani doczekali się w końcu pierwszych zdjęć z „Gladiatora 2”, czyli jednego z najbardziej wyczekiwanych filmów tego roku.
Od premiery kontynuacji „Gladiatora” dzieli nas już tylko kilka miesięcy i bez wątpienia jest to wydarzenie wzbudzające ogromne emocje wśród fanów kina na całym świecie. Pewne jest, że wcielający się w główną rolę Paul Mescal stanie przed nie lada wyzwaniem. Będzie musiał zmierzyć się nie tylko z przeciwnikami na arenie, ale także z osławionym poprzednikiem. Pierwsze zdjęcia opublikowane na łamach „Vanity Fair” pokazują, że ma szansę wyjść z tego starcia zwycięsko.
Zaprezentowane materiały przedstawiają Paula Mescala, który wciela się w dorosłego Lucjusza, siostrzeńca Commodusa, granego w oryginalnym filmie przez Joaquina Phoenixa. Chociaż w kontynuacji nie pojawi się Russell Crowe, to z pewnością nie zabraknie wielu nawiązań do odgrywanej przez niego postaci. Na jednym ze zdjęć widzimy Lucjusza podczas wykonywania charakterystycznego gestu, jakim jest rozcieranie piasku w dłoniach po wejściu na arenę. Dokładnie to samo robił jego idol z młodości. Na innym zdjęciu Lucjusz przygląda się wiszącej na ścianie zbroi, którą nosił legendarny Maximus.
Wyświetl ten post na Instagramie
Poza centralną postacią filmu zdjęcia pokazują też Pedro Pascala, Denzela Washingtona, Josepha Quinna, Freda Hechinge’a oraz powracającą do swojej roli, Connie Nielsen.
Wyświetl ten post na Instagramie
„Gladiator 2” rozbudza ogromne oczekiwania, ale rodzi też pewne obawy. Ridley Scott stoi za sukcesem „Obcego”, ale jego powrót po latach uwielbianego przez fanów uniwersum spotkał się z raczej chłodnym przyjęciem. Świat „Gladiatora” jest jednak znacznie prostszy i nie daje takiego pola do eksperymentowania, a tym samym ryzyko przeszarżowania z pomysłami jest znacznie mniejsze. Dostępne materiały pokazują, że film kontynuuje motyw zemsty, a Scott trzyma się sprawdzonej estetyki znanej z pierwowzoru. Technicznie wszystko zapowiada się oczywiście znakomicie. Chociaż tworzone przez reżysera filmy nie zawsze spotykają się z w pełni pozytywnym odbiorem, to zazwyczaj wszyscy zgodni są co do jednego – pod względem wizualnym Ridley Scott nie ma sobie równych.
Nie można zapomnieć o tym, że rok 2024 upływa pod znakiem spektakularnych klap finansowych. A już teraz wiadomo, że „Gladiator 2” będzie jednym z najdroższych filmów w historii kina. Jego początkowy budżet wynosił pierwotnie 165 mln dolarów, ale ze względu na rozmaite problemy produkcyjne urósł podobno niemal dwukrotnie. Oznacza to, że sequel będzie musiał przyciągnąć naprawdę ogromną liczbę widzów, aby pokryć wysokie koszty produkcji i przynieść zyski.
Pierwszy „Gladiator” zadebiutował w 2000 roku i momentalnie zapisał się na liście klasyków kina, łącząc w sobie doskonałe aktorstwo, reżyserię, efekty specjalne i głęboką narrację. Do dziś cieszy się ogromną popularnością i uznaniem, zajmując 36. miejsce na liście „IMDb Top 250 Movies”. Wprawdzie spośród 5 zdobytych przez „Gladiatora” Oscarów żaden nie trafił do Scotta, ale kto wie, może zmieni się to za sprawą nadchodzącej kontynuacji.
Światowa premiera „Gladiatora 2” została zaplanowana na 15 listopada 2024 r. Tydzień później, 22 listopada, film trafia do polskich kin.
Lipiec w kinach
Lipiec zapowiada się całkiem gorąco. Zwłaszcza pod względem premier, wśród których nie zabraknie blockbusterów i wyczekiwanych powrotów. Sprawdźcie nasze propozycje.
Maxxine
Kontynuacja wyreżyserowanych przez Ti Westa filmów „X” i „Pearl” z 2022 r. Oba zostały ciepło przyjęte jako oryginalne spojrzenie na zbyt często podążający utartymi schematami gatunek horroru. Tym razem akcja przenosi się do Hollywood lat 80-tych, gdzie Maxine, jedyna ocalała z masakry przedstawionej w „X”, próbuje zrobić karierę jako aktorka. W mieście grasuje jednak tajemniczy morderca, którego czyny mogą ujawnić mroczną przeszłość kobiety.
Premiera: 5 lipca
Humanitarna wampirzyca poszukuje osób chcących popełnić samobójstwo
Chyba mamy zwycięzcę w kategorii „najbardziej wyczerpujący tytuł roku”. Młoda, nad wyraz empatyczna dziewczyna nie jest w stanie zabijać, aby zaspokoić swoją potrzebę krwi. Działanie wbrew wampirzej naturze sprowadza na nią niezadowolenie ze strony rodziny, która odcina ją od dotychczasowego źródła krwi w torebkach. Rozwiązaniem problemu może być jednak nowo poznany nastolatek ze skłonnościami samobójczymi. Za reżyserię odpowiada Ariane Louis-Seize, a w rolach głównych występują Sara Montpetit i Félix-Antoine Bénard.
Premiera: 5 lipca
Rozmowa
W 50. Rocznicę powstania „Rozmowy” jeden z najlepszych filmów Francisa Forda Coppoli wraca do kin. Fabuła skupia się wokół postaci Harry’ego Caula (Gene Hackman), wybitnego specjalisty od inwigilacji i podsłuchów, który sam obsesyjnie strzeże swojej prywatności. Jego najnowsze zlecenie dotyczy śledzenia konwersacji pary młodych ludzi, której treść zdaje się mieć wpływ na ich życie. W miarę zgłębiania zawartości nagrania, Caul nabiera coraz większych wątpliwości i zaczyna odczuwać moralny konflikt związany z potencjalnymi konsekwencjami dla bohaterów podsłuchiwanej rozmowy.
Premiera: 5 lipca
Kod zła
Mroczny Thriller w okultystycznych klimatach opowiadający o agentce FBI tropiącej seryjnego mordercę. Za produkcję odpowiada SpectreVision, znana z oryginalnych i ambitnych horrorów (np. „Mandy” i „Color Out of Space”), której współzałożycielem jest Elijah Wood. W rolach głównych występują Nicolas Cage i Maika Monroe. Film reżyseruje Oz Perkins, znanany m.in. z „Małgosia i Jaś” oraz „I Am the Pretty Thing That Lives in the House”.
Premiera: 12 lipca
Twisters
Pierwszy katastroficzny „Twister” z Billem Paxtonem i Helen Hunt zadebiutował w 1996 r. i zarobił na całym świecie blisko pół miliarda dolarów. W świetle ostatnich finansowych klap hollywoodzkich blockbusterów powtórzenie tego wyczynu nadal stoi znakiem zapytania. Twórcom sequela udało się jednak zebrać mocną ekipę z Glen Powellem i Daisy Edgar-Jones na czele. Za kamerą stanął Lee Isaac Chung („Minari”), a scenariusz napisał Mark L. Smith („Zjawa”).
Premiera: 18 lipca
Zabierz mnie na Księżyc
Romantyczna komedia opowiadająca historię ambitnej specjalistiki do marketingu (Scarlett Johansson) i spokojnego inżyniera lotniczego (Channing Tatum), których losy krzyżują się podczas pracy nad projektem kosmicznym. Za reżyserię filmy odpowiada Greg Berlanti, znany z takich filmów jak „Twój Simon” czy „Och, życie”.
Premiera: 12 lipca
Deadpool & Wolverine
Jeden z najbardziej oczekiwanych filmów roku, który ma szansę udowodnić, że znajdujące się w dołku kino superbohaterskie jeszcze nie umarło. Obok Ryana Reynoldsa zobaczymy Hugh Jackmana, który jeszcze niedawno zarzekał się, że nigdy więcej nie wcieli się w Wolverina. Szczęśliwie dla fanów jedna z najbardziej lubianych postaci Marvela powraca właśnie w jego wydaniu. Tak jak poprzednie części, film posiada kategorię wiekową R. Tym razem na stołku reżysera zasiadł Shawn Levy, znany m.in. ze „Stranger Things”, „Nocy w muzeum” czy „Free Guya”.
Premiera: 26 lipca
Opętanie Roberta Pattinsona
Robert Pattinson nadrobił zaległości i obejrzał „Opętanie” w reżyserii Andrzeja Żuławskiego. Film zrobił na nim tak duże wrażenie, że aktor pozyskał prawa do stworzenia jego remake’u.
Oryginalne „Opętanie” zadebiutowało w 1981 i opowiada historię Marka (Sam Neill) oraz Anny (Isabelle Adjani), którzy przechodzą burzliwy okres w swoim małżeństwie. Mark, po powrocie do domu po dłuższej nieobecności, odkrywa, że Anna chce się z nim rozstać. Kobieta zaniedbuje też ich wspólne dziecko i przejawia coraz dziwniejsze zachowania. Z czasem wychodzi na jaw, że jest opętana czymś znacznie mroczniejszym niż chwilowe uniesienia serca. A to prowadzi do dramatycznego i niepokojącego finału.
Wyświetl ten post na Instagramie
W momencie premiery film podzielił krytyków, ale jego surrealistyczna aura i oryginalność zapewniła mu nominację do Złotej Palmy w Cannes. Isabelle Adjani otrzymała natomiast za swój niezapomniany występ nagrodę dla najlepszej aktorki oraz Cezara. Względny sukces artystyczny nie przełożył się jednak na frekwencję w kinach. Wpływ na to miała m.in. cenzura. Nakręcony w Berlinie film w ogóle nie był wyświetlany w niemieckich kinach, w Anglii został zakazany, a do USA dotarł w wersji krótszej o całe 45 minut. Dziś jednak ten psychologiczny horror cieszy się zasłużonym statusem kultowego klasyka oraz jednego z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Żuławskiego. Fani cenią go za niespotykane w filmach głównego nurtu połączenie grozy i kina autorskiego, które wywołuje ogrom emocji i nie pozwala o sobie zapomnieć na długo po zakończeniu seansu.
Szczegóły na temat nadchodzącego remake’u nie są jeszcze znane, ale wiemy już, że zaangażowano do niego reżysera i scenarzystę Parkera Finna, który ma na swoim koncie m.in. ceniony horror „Uśmiechnij się”. Za produkcję odpowiadała będzie firma producencka Roberta Pattinsona Icki Eneo Arlo, ale nie ujawniono jeszcze czy on sam wystąpi przed kamerą.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Bez względu na to, komu powierzone zostaną główne role w remake’u, zaangażowani aktorzy będą mieli trudne zadanie mierząc się z oryginałem. W filmie z 1981 roku błyszczała przede wszystkim Isabelle Adjani, której kreacja została okupiona ogromnym wysiłkiem psychicznym. Aktorka przyznała, że po nakręceniu filmu zmagała się ze stresem pourazowym, a dojście do siebie zajęło jej kilka lat. Krążyły nawet plotki, że po zakończeniu zdjęć i zobaczeniu swojego występu podjęła próbę samobójczą. Sam Neill, jej ekranowy partner, uznał natomiast Opętanie za najbardziej ekstremalny – pod każdym możliwym względem – obraz w jakim wystąpił.
Magia kina bez komputerów: niesamowite praktyczne efekty specjalne, które przeszły do historii
Przed CGI filmowcy musieli polegać na swojej kreatywności i pomysłowości, by tworzyć zapierające dech w piersiach efekty specjalne. Te praktyczne triki nie tylko zachwycały widzów, ale często stanowiły prawdziwe wyzwanie inżynieryjne. Przyjrzyjmy się niektórym z najbardziej niezwykłych przykładów praktycznych efektów specjalnych, które na zawsze zmieniły oblicze kina.
Obracający się korytarz w „Incepcji” (2010)
Christopher Nolan, znany z preferowania praktycznych efektów, stworzył jedną z najbardziej pamiętnych scen w „Incepcji” bez użycia CGI. Scena walki w obracającym się korytarzu hotelu została nakręcona w gigantycznej obrotowej konstrukcji o długości 30 metrów i średnicy 12 metrów. Aktorzy musieli trenować przez tygodnie, by móc poruszać się i walczyć w tym wirującym środowisku. Efekt końcowy jest nie tylko wizualnie oszałamiający, ale też niezwykle realistyczny.
Latający rower w „E.T.” (1982)
Ikoniczna scena, w której Elliott leci na rowerze z E.T. przed księżycem, została stworzona bez użycia green screenu czy komputerowych efektów. Steven Spielberg wykorzystał technikę zwaną „matte painting” w połączeniu z precyzyjnie zaplanowanymi ujęciami. Rower z aktorami był w rzeczywistości zawieszony na dźwigu, a malowany na szkle obraz księżyca i lasu został nałożony na film. Precyzyjne oświetlenie i synchronizacja ruchu stworzyły magiczny efekt, który do dziś zachwyca widzów.
Miniaturowe modele w oryginalnej trylogii „Gwiezdnych wojen” (1977-1983)
George Lucas i jego zespół z Industrial Light & Magic zrewolucjonizowali efekty specjalne, tworząc niezwykle szczegółowe miniaturowe modele statków kosmicznych. Millennium Falcon, Gwiezdne Niszczyciele i Gwiazdę Śmierci zbudowano jako fizyczne modele, niektóre o imponujących rozmiarach. Na przykład, model Gwiezdnego Niszczyciela miał ponad 2 metry długości. Statki filmowano na tle blue screenu, często poruszając kamerą, a nie modelami, co dawało iluzję ruchu w przestrzeni kosmicznej. Ta technika, znana jako „motion control photography”, pozwoliła na stworzenie dynamicznych i realistycznych scen kosmicznych bitew.
Praktyczne efekty wybuchów w „Terminatorze 2” (1991)
James Cameron, znany z zamiłowania do spektakularnych efektów, stworzył niezapomniane sceny zniszczeń w „Terminatorze 2” bez użycia CGI. Szczególnie imponująca jest scena wybuchu budynku Cyberdyne Systems. Zespół efektów specjalnych zbudował miniaturową replikę budynku o wysokości 15 metrów. Konstrukcja została wypełniona materiałami wybuchowymi i podpalona, a całość sfilmowano z wielu kamer w zwolnionym tempie. Efekt był tak realistyczny, że wielu widzów do dziś jest przekonanych, że wysadzono prawdziwy budynek.
Animacja poklatkowa w „King Kongu” (1933)
Choć film ma już prawie 90 lat, efekty specjalne w oryginalnym „King Kongu” wciąż robią wrażenie. Willis O’Brien, pionier animacji poklatkowej, stworzył miniaturowe modele Kong’a o wysokości 45 cm. Każda scena wymagała tysięcy drobnych ruchów modelu, by stworzyć płynną animację. Co ciekawe, futro Kong’a było w rzeczywistości króliczą sierścią przyklejoną do gumowej formy. By stworzyć iluzję interakcji między Kong’iem a aktorami, O’Brien używał projekcji tylnej i precyzyjnie dopasowanych makiet.
Transformacje wilkołaka w „American Werewolf in London” (1981)
Scena przemiany człowieka w wilkołaka w tym kultowym horrorze to majstersztyk praktycznych efektów. Rick Baker, legendarny specjalista od charakteryzacji, stworzył serię silikonowych masek i protez, które nakładano na aktora. Każda faza transformacji była filmowana oddzielnie, a następnie łączona w płynną sekwencję. Baker wykorzystał również pneumatyczne urządzenia do imitacji rozciągającej się skóry i zmieniających się mięśni. Za tę scenę otrzymał pierwszego w historii Oscara za charakteryzację.
Lato w kinie - 8 kultowych filmów, które rozgrzeją każdego kinomaniaka
Gdy nadchodzą ciepłe dni, a słońce kusi do wyjścia na zewnątrz, warto czasem zatrzymać się i zastanowić, czy 31 stopni w cieniu, to coś normalnego. A potem uznać, że nie warto ryzykować i oddać się przyjemności oglądania filmów.
Szczególnie tych, które idealnie oddają atmosferę lata. Oto lista 8 kultowych produkcji, w których lato gra główną rolę. Od beztroskich komedii po mroczne thrillery – każdy znajdzie coś dla siebie.
„Lato ’42” (1971) | Reżyseria: Robert Mulligan | Scenariusz: Herman Raucher | Obsada: Jennifer O’Neill, Gary Grimes, Jerry Houser
To nostalgiczne spojrzenie na dorastanie i pierwszą miłość. Akcja filmu rozgrywa się podczas letnich wakacji na wyspie w czasie II wojny światowej. Młody Hermie zakochuje się w Dorothy, pięknej kobiecie, której mąż walczy na froncie.
Film zdobył uznanie za swoją delikatność i emocjonalną głębię. Muzyka Michela Legranda, która zdobyła Oscara, idealnie oddaje atmosferę letniego romansu i utraconej niewinności.
IMDb: 7.2/10 Rotten Tomatoes: 88%
„Szczęki” (1975) | Reżyseria: Steven Spielberg | Scenariusz: Peter Benchley, Carl Gottlieb | Obsada: Roy Scheider, Robert Shaw, Richard Dreyfuss
Ten klasyczny thriller sprawił, że widzowie bali się wejść do wody. Opowiada historię szeryfa walczącego z gigantycznym rekinem, który terroryzuje nadmorskie miasteczko w szczycie sezonu turystycznego.
Film wyróżnia się nowatorskimi jak na tamte czasy efektami specjalnymi oraz ikoniczną muzyką Johna Williamsa. Ciekawostką jest fakt, że mechaniczny rekin często się psuł, co zmusiło Spielberga do kreatywnego kadrowania, które zdecydowanie zwiększyło napięcie.
IMDb: 8.1/10 Rotten Tomatoes: 98%
„Dirty Dancing” (1987) | Reżyseria: Emile Ardolino | Scenariusz: Eleanor Bergstein | Obsada: Patrick Swayze, Jennifer Grey
Ten romantyczny dramat muzyczny stał się symbolem lata lat 80. Opowiada historię Frances „Baby” Houseman, która podczas wakacji w ośrodku wypoczynkowym zakochuje się w instruktorze tańca, Johnny’m Castle.
Film słynie z kultowych scen tanecznych i niezapomnianej ścieżki dźwiękowej, w tym hitu „(I’ve Had) The Time of My Life”. Warto zauważyć, że Patrick Swayze sam wykonywał wszystkie skomplikowane układy taneczne.
IMDb: 7.0/10 Rotten Tomatoes: 70%
Jetflicks zamknięty
W ostatnich dniach największa nielegalna platforma streamingowa została zamknięta przez FBI.
Według informacji pochodzących z Departamentu Sprawiedliwości, federalne jury w Las Vegas skazało pięciu mężczyzn za ich udział w prowadzeniu jednej z największych nieautoryzowanych usług streamingowych w Stanach Zjednoczonych, która generowała miliony dolarów przychodu z subskrypcji, jednocześnie powodując znaczne straty dla właścicieli praw autorskich do programów telewizyjnych.
Serwis streamingowy nosił nazwę Jetflicks i oferował więcej treści niż Netflix, Prime Video, Hulu i Vudu razem wzięte, a miesięczna subskrypcja kosztowała zaledwie 9,99 dolara. Jak czytamy w komunikacie prasowym Departamentu Sprawiedliwości, grupa stojąca za Jetflicks wykorzystywała zaawansowane skrypty i oprogramowanie do przeszukiwania pirackich stron internetowych w poszukiwaniu nielegalnych kopii odcinków telewizyjnych, które następnie pobierali i umieszczali na serwerach Jetflicks. Grupa bez zezwolenia odtwarzała setki tysięcy odcinków chronionych prawem autorskim.
View this post on Instagram
Za Jetflicks odpowiadało zaledwie pięć osób – Kristopher Dallmann, Douglas Courson, Felipe Garcia, Jared Jaurequi i Peter Huber, którzy zostali skazani za zmowę w celu popełnienia przestępstwa naruszenia praw autorskich. Czterem z nich grozi maksymalnie pięć lat więzienia, natomiast Dallmann otrzymał dodatkowo dwa zarzuty prania brudnych pieniędzy przez ukrywanie i trzy zarzuty wykroczenia naruszenia praw autorskich, w związku z czym grozi mu maksymalnie 48 lat pozbawienia wolności. Sprawę prowadziło FBI w Waszyngtonie i Las Vegas.
David Sundberg, zastępca dyrektora biura FBI w Waszyngtonie, w oświadczeniu stwierdził:
Kiedy skargi od posiadaczy praw autorskich i problemy z dostawcami usług płatniczych zagroziły obaleniem nielegalnego, wartego wiele milionów dolarów przedsięwzięcia, oskarżeni próbowali zakamuflować Jetflicks jako firmę zajmującą się rozrywką lotniczą. Piractwo cyfrowe nie jest przestępstwem bez ofiar. Jak pokazują te wyroki skazujące, FBI rzeczywiście będzie ścigać tych, którzy nielegalnie czerpią zyski z twórczości innych.
Sukces Jetflicks sygnalizuje pragnienie konsumentów do prostoty – jednej usługi streamingowej, która zbiera wszystko w jednym miejscu, funkcji, którą niegdyś pełniła telewizja kablowa. Odzwierciedla to również niepewny stan streamingu w dzisiejszych czasach, jak gdyby jedynym sposobem na zarabianie na streamingu było robienie tego nielegalnie. Jeśli nie jesteś Netflixem (lub nie masz połączenia z platformą Jeffa Bezosa, Amazonem), to trudno jest przetrwać na rynku streamingowym.
W raporcie „Przyszłość streamingu (według potentatów, którzy ją kształtują)” opublikowanym w The New York Times, obnażono zawodny model biznesowy streamingu. Niegdyś potężny Paramount, właściciel słynnego studia Paramount, CBS i wielu kanałów kablowych, niedawno zmienił dyrektora generalnego i nie udało mu się sprzedać po miesiącach negocjacji. Warner Bros. Discovery rozpaczliwie spłaca swoje zadłużenie w wysokości 43 miliardów dolarów. Disney zwolnił tysiące pracowników i pozbył się dyrektora generalnego, gdy straty na streamingu rosły, a firma musiała odpierać próby przejęcia przez aktywistycznego inwestora Nelsona Peltza.
Paramount, imperium medialne kontrolowane przez Shari Redstone, straciło w zeszłym roku 1,6 miliarda dolarów na streamingu. Comcast stracił 2,7 miliarda dolarów na swojej usłudze Peacock. Disney stracił około 2,6 miliarda dolarów na swoich serwisach, w tym Disney+, Hulu i ESPN+. Warner Bros. Discovery twierdzi, że ich usługa Max osiągnęła w zeszłym roku niewielki zysk, ale tylko dzięki uwzględnieniu sprzedaży HBO przez dystrybutorów kablowych.
Jak mówią przedstawiciele platform, utrzymanie zysków w usłudze streamingowej jest niezwykle trudne. Potrzeba co najmniej 200 milionów subskrybentów, aby to zagwarantować, a taką liczbę mają tylko Netflix i Amazon (łącznie Disney i Hulu mają nieco ponad tę liczbę). Dodatkowo serwis musi ciągle dodawać i produkować nowe filmy i seriale. Samo Netflix planuje w 2024 roku wydać 17 miliardów dolarów na produkcję oryginalnych treści, co jest zbliżone do kwoty wydanej w 2022 roku.
W związku z tym platformy streamingowe nieustannie eksperymentują z nowymi modelami i mediami. Popularne stało się włączanie transmisji sportowych na żywo, choć jest to niezwykle kosztowne. Netflix i inni eksperymentują z grami wideo, stand-upami na żywo i programami reality. Netflix pracuje nawet nad „rozrywką doświadczalną”, otwierając Netflix House w dwóch lokalizacjach, gdzie ludzie mogą oglądać Netflix na wielkich ekranach w kinie.